Αναιμία

Αρχική / Υπηρεσίες / Αναιμία

Τί είναι η αναιμία;

Η αναιμία είναι μια παθολογική κατάσταση του αίματος κατά την οποία κυκλοφορεί μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Η αναιμία μπορεί να είναι προσωρινή ή μακροχρόνια και υπάρχουν διάφορες μορφές κάθε μια από τις οποίες με τη δική της αιτιολογία. Η πιο κοινή μορφή αναιμίας παγκοσμίως και για τα δύο φύλα είναι η σιδηροπενική.

Ποιά είναι τα συχνότερα συμπτώματα της αναιμίας;

Οι ασθενείς που πάσχουν από αναιμία μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί ή να έχουν ποικίλα συμπτώματα όπως αίσθημα κόπωσης, τάση για λιποθυμία, πόνος στο θώρακα, αδυναμία, δύσπνοια ή αρρυθμίες. Επίσης, αναφέρονται σημεία όπως χλωμή όψη του ασθενούς, πονοκέφαλος και ζαλάδες. Τέλος, σε σπανιότερες περιπτώσεις αναφέρονται εύθραστα νύχια, παγωμένα άκρα, αλλοιώσεις της γεύσης και αλλαγη χρωματος κοπράνων.

Ποιές είναι οι συχνότερες μορφές αναιμίας;

Σιδηροπενική. Προκαλείται από έλλειψη σιδήρου, στοιχείο απαραίτητο για την παραγωγή αιμοσφαιρίνης. Συχνότερα απαντάται σε ελαττωμένη διαιτητική πρόσληψη, σε εγκύους, σε γυναίκες με βαριά εμμηνορυσιακή αιμορραγία ή σε σύνδρομα δυσαπορρόφησης.
Μεγαλοβλαστική. Προκαλείται από ανεπάρκεια στον οργανισμό φυλλικού οξέος, βιταμίνης Β12 ή και των δύο, στοιχείων απαπαραίτητων για σύνθεση υγιών αιμοσφαιρίων.
Θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία). Αποτελεί κληρονομικό τύπο αναιμίας, και προκαλείται από μεταλλάξεις στο DNA των κυττάρων που παράγουν αιμοσφαιρίνη. Υπάρχουν οι νοσούντες και οι φορείς – ετερόζυγος μεσογειακής αναιμίας – που συνήθως είναι ασυμπτωματικοί.
Αναιμία χρονίας νόσου. Οφείλεται σε ασθένειες όπως κακοήθειες, νεφρική ανεπάρκεια, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ή χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα.

Πώς γίνεται η διάγνωση της αναιμίας;

Η γενική εξέταση αίματος με τον έλεγχο αιματοκρίτη και αιμοσφαιρίνης θα δείξει την ύπαρξη αναιμίας, ενώ όταν επιβεβαιωθεί διενεργούνται επιπλέον εξετάσεις με πιο κοινές την εξέταση σιδήρου, φεριτίνης, βιταμίνης B12, φυλλικού οξέος, δικτυοερυθροκυττάρων, ταχύτητας καθίζησης (ΤΚΕ) και σιδηροδεμευτικής ικανότητας (ΤIBC). Επιπλέον σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής απαιτείται να υποβληθεί σε οστεομυελική βιοψία. Παράλληλα καθοριστικής σημασίας είναι η λήψη λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς καθώς και κλινική εξέταση όλων των συστημάτων.

Ποιά είνια η θεραπευτική προσέγγιση της αναιμίας;

Η αντιμετώπιση των ασθενών με αναιμία πρέπει να είναι εξατομικευμένη ανάλογα με την αιτία, τη βαρύτητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Συνήθως περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του υποκείμενου νοσήματος, ενώ σπανιότερα σε σοβαρές καταστάσεις η μετάγγιση αίματος μπορεί να είναι απαραίτητη.
 
Ειδικότερα, στις περιπτώσεις σιδηροπενικής αναιμίας συνίσταται η λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου και τροφές πλούσιες σε σίδηρο (π.χ. δημητριακά, όσπρια, κρέας, ξηροί καρποί κ.α.), ενώ στους ασθενείς με μεγαλοβλαστική αναιμία χορηγούνται συμπληρώματα φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β12.Στη θεραπεία της μεσογειακής αναιμίας συμπεριλαμβάνονται συμπληρώματα φυλλικού οξέος, μεταγγίσεις αίματος και μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, ενώ στους ασθενείς με αναιμία χρονίας νόσου η θεραπεία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση του υποκείμενου νοσήματος.
 

Κλείστε σήμερα το ραντεβού σας

Μόλις υποβάλετε το αίτημα, το γραφείο μας θα επικοινωνήσει μαζί σας εντός μιας εργάσιμης ημέρας για να προγραμματίσετε το ραντεβού σας.

Φόρμα Επικοινωνίας